วันอาทิตย์, 22 ธันวาคม 2567

Booking.com

การใช้ชีวิตที่แตกต่าง อยู่โฮมเสตย์กับคนออสซี่

เผยแพร่เมื่อ 09 พฤศจิกายน 2556 โดย มาด๊ามต่างด้าว

   สวัสดีค๊า วันนี้มาด๊ามจะมาเล่าถึงการใช้ชีวิตอยู่กับคนออสซี่ค่ะ เหตุผลที่เลือกมาอยู่ไม่มีอะไรมากค่ะ หาที่อยู่ไม่ได้.... (หืมมมไม่ช่ายยยย) ความเป็นจริงแล้วอย่างที่รู้กันนะค่ะก่อนมาที่นี่ภาษาของมาด๊ามเข้าขั้นวิกฤตจนรัฐบาลต้องเข้ามาช่วยเหลือกันเลยทีเดียวค่ะ แต่อย่างมาด๊ามช่วยตัวเองดีกว่าค่ะเลิศศศกว่าเยอะ …. ต่อเลยนะค่ะไม่มีอะไรมากค่ะก็ให้เอเจนซี่สีส้มนี่แหละค่ะทำเรื่องมาเลยดีเดียว ทีแรกกว่าขอเดือนเดียวเพราะมีสตางค์ในการดำรงชีวิตกับคนออสซี่แค่นั้นจริงๆ แต่ถ้าใครอยากอยู่นานๆ ก็ได้ ถ้ามีสปอนเซอร์จากทางบ้านขั้นยอดเยี่ยม แต่มาด๊าม..ช่วยตัวเองอีกแล้วเดินทางก็มาคนเดียว ใคร๊จะมาหาที่หับที่นอนให้จริงไหม๊ค่ะ

 

ก่อนจะมา....มันจะสร้างความตื่นเต้นนิดหนึ่งค่ะตรงที่เราไม่ได้เป็นคนหาบ้านเองเลือกเอง แต่ทางเอเจนซี่ให้ทางโรงเรียนที่เราเรียนอยู่หาให้อีกทีหนึ่ง มันก็ยกระดับการสูบฉีดความตื่นเต้นเข้าไปอีก เพราะทางเอเจนซี่จะให้ข้อมูลมาแค่ที่อยู่ชื่อและรูปของบ้าน แต่….เราจะไม่รู้ความเป็นอยู่มากเท่าไหร่ หมายถึงการใช้ชีวิตของพวกเราเท่ากับเราต้องไปเรียนรู้เองที่นั่น  เอาละสิค่ะมาด๊ามก็แอบเอาที่อยู่ไป search google เพื่อนยาก เผื่อจะมีข้อมูลหน้าตาเจ้าของบ้านที่เราจะไปอยู่เผื่อเราจะได้เตรียมตัวเตรียมใจเพื่อไปปรับตัวเข้าอยู่กับพวกเขาให้ได้ถามว่ายากไหม๊ยากตรงที่ life style จะเข้ากับเราได้แค่ไหนยังไงเค้าก็เจ้าของบ้านเราก็แค่คนอยู่อาศัยชั่วคราวบางบ้านก็ดีมากบางบ้านก็...อย่างที่เข้าใจเรียกง่ายๆว่าแล้วแต่โชคชะตาจะพาไปเจอ...สิ่งที่จะเตรียมได้ก็คือเตรียมเสื้อผ้าของใช้ที่จะต้องไปอยู่ที่นั่น

 

 มาด๊ามไม่เตรียมอะไรมากค่ะ แต่มีของติดไม้ติดมือไปด้วยเพื่อมิตรภาพในอนาคต บ้านที่มาด๊ามได้มาอยู่ค่อนข้างไกลจากเมืองพอสมควร การเดินทางโดยรถไฟจากเมืองไปโรงเรียนสะดวกที่สุด รถเมล์แทบจะไม่เคยขึ้น และเรื่องการเดินทางครั้งแรกไปที่บ้านของโฮสอยู่ที่การตกลงนะค่ะจะให้เค้าไปรับหรือรออยู่ที่บ้าน

 

ตอนแรกก็ว่าจะนั่งรถไฟไปเองแต่ของช่างพะรุงพะรังจนตัวเองแทบเอาชีวิตไม่ไหวเลยติดต่อคนรู้จักซึ่งมาด๊ามโชคดีมากที่มาเมืองของเพื่อนที่รู้จักกันสมัยมหาลัยด้วยความห่วงใยกันและกันสำหรับคนไทย (คิดไปเองรึเปล่าหว่า) เพื่อนก็จะมารับค่ะ แทบจะกราบขอบพระคุณรัตนตรัยที่ทำให้พบกับเพื่อนกัลยณมิตรที่ดีในต่างแดน ว่าแล้วก็รอดเรื่องการเดินทางจากสนามบินไปบ้านโฮมเสตย์

 

ความฝ่าฟันอีกขั้นตอนคือมาด๊ามต้องใช้ชีวิตอยู่ให้ได้กับคนที่นี่ 1 เดือนให้ได้  เจอกันวันแรก ..เป็นไปได้สวย โฮสพยายามสื่อสารกับเรามาก พยายามพูดกับเราให้มากๆ และมาด๊ามก็จับได้แค่สองสามประโยคค่ะ วันแรกก็บุญแล้วค่ะที่เข้าใจกัน น้ำตาจะไหล …ห้องของมาด๊ามน่ารักสมวัยมากค่ะ และบ้านของโฮสตรงใจกับมาด๊ามมากๆ มีสวนเล็กๆ บ้านกระทัดรัด โฮสอยู่กับน้องสาวกันแค่สองคน รวมกับมาด๊ามเป็นสามคน เลิศ!!
 
วันแรกที่ไปโรงเรียน โฮสก็เดินไปส่งค่ะ แนะนำเส้นทางการเข้าเมืองและพาไปซื้อตั๋ว วันนั้นเป็นครั้งแรกที่รู้จัก GoCard บัตรสารพัดนึก เดินทางไปได้ทุกที่ในควีนสแลนด์ ยกเว้นบินและเดินน่ะคะ  รายละเอียดบัตร GoCard จะมาเล่าให้ฟังวันหลัง ขอไปหาข้อมูลมาก่อน เพราะอย่างที่บอกค่ะ นี่คือความเห็นส่วนตัว ..เรื่องราวส่วนตัวที่เอามาเปิดเผยให้ทั้งโลกรับรู้ (เวอร์มากก) โปรดใช้วิจารณญาณก่อนนะค่ะ ต่อนะคะ...การเดินทางจากบ้านไปในตัวเมืองใช้เวลาประมาณ 20 นาที ซึ่งถือว่าชีวิตแบบรถติดในบ้านเรามาด๊ามก็ผ่านมาแล้ว เวลาแค่นี้ไม่สะทกสะท้านชีวิตใหม่ที่นี่ของมาด๊ามแน่นอนค่ะ …
 
การอยู่บ้านโฮมสเตย์ทุกบ้านก็มีกฏไม่เหมือนกัน ความคิดของมาด๊ามนะค่ะ อย่างบ้านหลังนี้ เรื่องตื่นนอนไม่บังคับ อาหารเช้าทำกินเองค่ะ มีขนมปัง ผลไม้ นม กาแฟ โตแล้วทำกินเอง อะไรประมาณนี้ อาหารเที่ยงเค้าจะเตรียมไว้ให้ค่ะ แต่ก็น่าจะรู้สไตล์ฝรั่งคงไม่ทำกับข้าวใส่ปิ่นโตไว้ให้ แน่นอนอาหารฟาสฟู๊ด เยี่ยมมมม มาด๊ามโปรดปรานมาก...(ที่ไหนละ) มาด๊ามไม่ค่อยกินอาหารฟาสฟู๊ต นี่อาจจะเป็นปัญหาในการใช้ชีวิตที่นี่พอสมควร เพราะเราต้องอยู่บ้านฝรั่งอะเน้อ …ตอนเย็นเค้าก็จะกินข้าวกัน หกโมงหรือทุ่มนึง ทุกวันเค้าก็จะทำให้กินค่ะ กินเสร็จก็จะมานั่งดูทีวีหรือเข้าห้องทำการบ้านก็ได้ มาด๊ามเลือกเข้าห้องทำการบ้านค่ะ จริงๆ แล้วเป็นเหตุผลของการหลบหลักที่จะพูดคุย เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีนะค่ะ อย่าทำตาม...ช่วงแรกๆ มันเกร็งมากค่ะ พูดก็เคอะเขิน ฟังก็หงุดหงิดตัวเอง เวลาเราจะพูดอะไรก็ต้องคิดก่อนพูด ช่วงนั้นเป็นอะไรที่ปวดหัวมากค่ะ เครียดเลย
c5a780b3bc614a379bc524c1f6f70761
ระแวกบ้านมาด๊ามก็ออกเดินศึกษาด้วยตัวเอง โดยการออกไปวิ่งและก็ใช้ google Map เพื่อนรักเฉพาะกิจ เพราะมาด๊ามหลงทางเสมอค่ะ แต่บางทีหลงทางก็เพราะอี google map เพื่อนรักเฉพาะกิจนี่แหละค่ะ อิอิ 
 
เอาละค่ะ มาด๊ามเมาส์มอยหรือบ่นมากไปก็อย่าสนใจเลยนะคะ แต่อยากให้ทุกคนมีความสุขกับการอ่านและได้ประโยชน์ในการหาเหตุผลว่า ทำไมฉันต้องมาอยู่บ้านโฮมเสตย์ มันได้อะไร …ขอบอกว่า มันได้มากกว่าที่คุณคิด สำหรับคนที่เข้าขั้นวิกฤตแบบมาด๊ามขอบอกว่า โปรดเจริญรอยตามมาด๊ามและชีวิตคุณจะพบอะไรแปลกใหม่ได้อีกเยอะ ขอบอกว่าคุ้มมากกับการสูญเสียเงินเพื่อแลกสิ่งที่มีค่ากว่า คุณจะรู้ว่ารสชาติชีวิตแบบฝรั่งมันเติมเต็มหัวใจลูกทุ่งของมาด๊ามมากค่ะ
 
เอาละค่ะวันนี้ มาด๊ามก็อยากฝากถึงชาว MaBrisbane ขอให้โชคดีในการอยู่บ้านโฮมสเตย์ที่นี่กันทุกคน ติดตามตอนต่อไป วันนี้มาด๊ามของไปหาข้อมูล บัตร GoCard เพื่อมาเอาใจทุกคนดีกว่า อิอิ …รักนะค่ะ
ปรับปรุงล่าสุดเมื่อ 15 ก.ย. 2557
มาด๊ามต่างด้าว

มาด๊ามต่างด้าว

มิเอามิพู๊ด (นางงามภาษาวิบัติ)